Fantastyka
Pamięci poległym
JM już nie nadaje – Jarosław Musiał po drugiej stronie
Forlong Gruby - 23 października, 2021Jarosław Musiał wcale nie był moim ulubionym rysownikiem/ilustratorem z Nowej Fantastyki (oraz Fenixa, Magii i Miecza). Ale był jednym z pięciu – dziesięciu tych których umiałbym wymienić na jednym tchu. Kilka luźnych myśli na Jego temat.
1 że pojawiał się niemal w każdym numerze. Z obrazów wnioskowałem, że czytał każdy ilustrowany tekst. Stąd podejrzewam, że ilością przeczytanych tekstów dorównywał Parowskiemu i najbardziej zagorzałym fanom tego periodyku.
2 że jego ilustracje rzadko miały posmak artyzmu. Były (nie zawsze najpiękniejszą) realistyczną ilustracją. Ale patrząc na nie zawsze czułem bezpieczeństwo. Byłem w domu.
3 Jarosław musiał kochać wieloryby. W porównaniu do innych ilustratorów, używał bardzo mało cienia, mroku, więc i nie marnował atramentu. Inni rysownicy bawili się w Bruno Schulza, Rembrandta, Gigera, Blake’a. I ciągle tylko mrok, mrok. Przez swoje marnotrawstwo tuszu zapewne chwiali światową populacją waleni czy innych kaszalotów. Jarosław musiał w szkole dostawać ciągle złe stopnie na plastyce za to że „na kartce nie wszystkie miejsca są pokolorowane”.
4 Tak więc jego rysunki nie chowały się za plamami. On wierzył w kreskę i wszystko musiały zrobić jego ultrarealistyczne kontury.
5 Porywał się na komiksy i jego komiks „Naród Wybrany” napisany z Maciejem Parowskim – choć zakręcony i przepadł bez wieści – to wspominam go bardzo dobrze, a niektóre sceny pamiętam kadr po kadrze. Na przykład Borys Jelcyn i jego żona. Tam były kolejne przygody redaktorów Nowej Fantastyki (i nie tylko ich). Tam zniszczono Pałac Kultury. Tam było świetne pokazanie koncertu rockowego. Tam w końcu było świetne zestawienie kobiecych piersi i brody Marka O. To było niezłe.
6 Niestety nie miałem okazji przeczytać „Głowy Kasandry”. A musiał to być czyn miłosierdzia względem Marka Baranieckiego, który całe swoje późne życie poprawia scenariusz filmowy do Głowy Kasandry. Scenariusz komiksowy przynajmniej miał szansę się ziścić.
7 Osoby o nazwisku „Musiał”, „Sobota” – musiały (sam tego właśnie nie jestem w stenie uniknąć) mieć ciężko w życiu z innymi ludźmi którzy uważali że nawiązywanie do ich nazwisk, to bardzo dowcipne zajęcie. Uderzam się w pierś i oskarżam wszystkich tych dowcipnisiów.
8 Większość jego rysunków była ostro pionowa – wymogi kolumny czasopisma. To zadecydowało o „humanistycznym” formacie jego obrazów. Bo w takim obrazie najlepiej układa się stojący człowiek
9 Dziękuję za ilustrowanie „Portalu zdobionego posągami” Huberatha. Czytając tkwiłem w piekle. Ale, tak jak wspomniałem wyzej, jego ilustracje sprawiały że wciąż pamiętałem o tym że istnieje normalny świat. Teraz Jarosław zwiedza zaświaty.
Redaktor Forlong Gruby
Zapisz się, jeżeli chcesz dostawać informacje o nowych wpisach.
Zaproszenie od redakcji.
Jeżeli chcesz wyrazić polemikę.
Lub jeżeli w ogóle podoba Ci się nasze medium i chciałbyś przez nasz kanał coś wyrazić. Zapraszamy. Pisz do nas. Może się uda.
Nie musimy się zgadzać.
Albo inaczej – musimy się zgadzać co do jednego: pluralizm jest OK i każdy ma prawo do swoich poglądów.
Forumlarz kontaktowy
[…] Jako stały czytelnik obu pism (NF i MiM) w latach 90tych, muszę przyznać, że mocno rył moją wyobraźnię, tam produkowanymi ilustracjami Jego rysunki sprawiały wrażenie, że możne je łatwo skopiować- ale tak nie było. No i potrafił rysować kobiety- przynajmniej robiły na moich młodzieńczych oczach, spore wrażenie.Tutaj go żegnamy […]