Film
Nóż w wodzie na własnej skórze
Ryszard Ochudzki - 1 lipca, 2025
Wybraliśmy się z redaktorem Forlongiem na parodniowy rejs „ojców z dziećmi” na Mazurach. Kilka dni wspólnie spędzonych na łodzi (spanie, żeglowanie, jedzenie, a przez złe warunki pogodowe – wędrowanie piesze), nieodzownie nakłonił do ponownego obejrzenia rzecz jasna „Noża w wodzie” Pana Romeczka.
Jak smakował ten film, po pierwszym – przynajmniej moim – doświadczeniu żeglarskim?
Otóż faktycznie, inaczej, chyba lepiej.
Pożeglowanie po mazurskich jeziorach daje faktycznie większe zrozumienie tego, co dzieje się na pokładzie Christine (swoją drogą, podobno jacht, który zagrał w tym filmie, to poniemieckie mienie, należące do samego Goeringa, wystawione w muzeum w Giżycku, co niestety przeoczyliśmy w zwiedzaniu).
Zmagania starego wilka z młodym, z piękną kobietą w tle, która nie chce być tylko „paprotką” – jakie Polański pokazuje w filmie są dla mnie bardziej zrozumiałe, doświadczając skutków zderzania się z wodnym żywiołem.
Niepokojąca bliskość do końca nieokiełznanej natury, jednak wyzwala w człowieku pewne atawistyczne postawy przetrwania w takich odległych od codzienności warunkach, spojrzenia w prawdzie o sobie, co wiąże się z obdarciem z bieżących, cywilizujących masek personelu biurowego i mieszkańca miejskich i podmiejskich osiedli.
Jednak ta warstwa homo consumens nie jest aż tak głęboka. Gdy wieje wiatr, a łódka pruje fale wyłącznie siłami natury, czy gdy zlewa z nieba lejący się deszcz, przed którym nie ochronią żadne żeglarskie kurtki z tworzyw sztucznych – wraca się do korzeni tego, czym żyła i jak żyła ludzkość, przez tysiąclecia.
To dobre doświadczenie, pozwalające wiele kwestii jakoś sobie uporządkować.
Jak bohaterowie „Noża….” – na wodzie, na chwilę okazują swoją prawdziwą naturę i uczucia względem siebie i do samych siebie. I jak bohaterowie „Noża…” uczucie i emocje te trwają tyle, ile trwa rejs- szybko wraca się do pozostawionych na brzegu póz i ról.
Jednak nie tak do końca.
Coś zostaje z tej wyprawy wewnątrz siebie. Czy złego, czy dobrego – trudno powiedzieć.
Oby dobrego.
Reaktor Ochudzki Ryszard
PS. Zamiast noża do wody trafił keczup (przyp. redakcji).
* * *
Bądź z nami! Podłącz się do naszego nadajnika!
Subskrybuj
Login
0 komentarzy
Najstarsze
