
Stuhr Fiction
Wit Salamończyk - 10 lipca, 2024Jakby się przyjrzeć Jerzy Stuhr wystąpił w dość pokaźnej jak na ubogi polski rynek liczbie filmów i spektakli fantastycznych. Fantastyka bywa w nich czasem naciągana i pretekstowa. Ale podsumujmy to co ważne.
* * *

Wojna Światów – następne stulecie – Film Piotra Szulkina po raz pierwszy. Rola aspiranta adwokackiego. Stuhr gra charakterystyczną dla siebie postać konformisty. W barze mlecznym gdzie oprócz jedzenia kaszy można oglądać filmy porno – główny bohater Iron Idem grany przez Romana Wilhelmiego grozi mu widelcem.
* * *

Przypadek – czy ten film to fantastyka? Może nie ale fabuła opiera się na nierealistycznym założeniu „rozszczepienia rzeczywistości” i obserwowania trzech losów bohaterów. Choć, co by się nie działo, za każdym razem dworcowy menel kupuje piwo. Jerzy Stuhr w tym filmie gra zwykłego aparatczyka PZPR, ale wprowadza do polskiego kina Bogusława Lindę. O tym i o innych rolach Stuhra opowiada nasz krótki film „Kurtka historia dominacji wśród aktorów w polskim kinie”
* * *

Seksmisja – wiadomo. Polskie postapo, które zabawne, ale po trochu się sprawdza i nie chodzi o zamknięcie bohaterów (bohaterek) w krypcie po zagładzie.
* * *

Dziady – Spektakl telewizyjny Teatru Starego w reżyserii Świniarskiego. Stuhr gra tam Belzebuba i to co przykuwa uwagę, to wykonywane przez niego salto. Nie wiem jakim cudem, mając taki komiczny potencjał, Stuhr nie zagrał nigdy żadnej roli w Mistrzu i Małgorzacie.
* * *

O-bi O-ba. Koniec cywilizacji – Szulkin po raz drugi. To obok roli Maksa z Seksmisji – z jedna z najważniejszych ról Stuhra w kinie SF. Gra tam główną postać i do tego dostał zadanie wykreować poważnego protagonistę imieniem Soft. Tenże chodzi po planie i głęboko i metafizycznie boryka się ze światem postapo. Podobnie jak w Seksmisji jest zamknięty w krypcie przetrwaniowej. I to pewnie tym filmem inspirowali się twórcy gry Fallout 3.
* * *

Ga Ga – Chwała bohaterom – Szulkin po raz trzeci. Tym razem Stuhr gra komiczną postać wspierającą Daniela Olbrychskiego w jego podróży po odległej planecie. Tej roli najbliżej do Wodzireja z filmu Falka.
* * *

Kingsajz – w kolejnym filmie Machulskiego Stuhr dostał rolę szwarzcharaktera.
* * *
Tango – Dramat Mrożka to wszak postapokaliptyczny świat gdzie rewolucja zgładziła obyczaje i konwenanse. Stuhr gra tam grubiańskiego Edka, który przestaje się martwić i przejmuje władzę nad światem. Nie dysponujemy fotosem z tego spektaklu.
* * *

Historie Miłosne – Drugi film reżyserowany przez Stuhra to „symboliczno-metafizyczna fantastyka” w stylu Kieślowskiego tylko że na sterydach. Mamy więc postaci z nieba. Anioły. Mamy piekło. Tajemnicze międzyświaty.
* * *

Kajko i Kokosz – epizodyczna rola dubbingowa w „polskim fantasy”
* * *

Szrek – tak jak rola Komisarza Ryby w Killerze zapewniła Stuhrowi jarmarczną popularność w latach 90 – tak dubbingowa rola gadającego osła zapewniła aktorowi popularność w nowym tysiącleciu. Dodajmy że Stuhr mierzył się tutaj z samym Eddiem Murphym, który dubbingował angielski oryginał.
* * *

Pogoda na jutro – To niby film realistyczny. Ale wykreowany przez Stuhra Józef Kozioł to postać komiksowego superbohatera, który ujawnia swoje moce zakładając pelerynę, którą jest zielona bluza AZS. Jest to cytat z wcześniejszego o dwa lata filmu „Niezniszczalny” Shyamalana. Tam superbohaterem by Bruce Willis którego kostiumem była zielona peleryna z napisem „Security”
Wit Salamończyjk
Co sądzicie o tych rolach? Może o czymś zapomniałem? Napiszcie w komentarzach.
* * *

AI Bareja Biblia Conrad Cybulski Diuna Dukaj Fantastyka religijna Historia Houellebecq Huberath Jęczmyk Kloss Kobiety Korzyński lektury Lem Linda Lynch Masterton Mickiewicz Miś Niemcy Nolan Orbitowski Parowski political fiction Postapo Romantyzm Rosja Sapkowski Sienkiewicz Simmons Stuhr Szyda Słowacki Tolkien Twin Peaks Tym Ukraina Vonnegut Wiedźmin Wojna Ziemkiewicz Żuławski
[…] Seksmisja nie miałaby szans się ukazać w kinach. Do tego Maks zakończył chwalebny żywot (tutaj nasze jego pożegnanie). A Albercik zajmuje się reklamowaniem kładki na Wiśle. Ale za to to co roku mamy i w kinach i […]
[…] Stuhr Fiction […]