Tag: Żuławski
Zmarł aktor polskiego kina fantastycznego – Leszek Długosz
Manitou - 25 marca, 2024Polskie filmy fantastyczne – jest ich tak niewiele, że musimy szanować każdy z nich. Leszek Długosz akurat grał u Andrzeja Żuławskiego – słynnego stryjecznego wnuczka klasyka polskiej Science Fiction, Jerzego również Żuławskiego.
Grał role drugoplanowe ale znaczące.
Kurt Szczęściarz
Atari 65XE - 8 czerwca, 2023Nasz hołd dla Vonneguta nagraliśmy w formie audio-video na naszym kanale YouTube.
Dla tych co wolą słuchać i oglądać.
Żuławski i jego tęczowy, beznadziejny koniec człowieka
Forlong Gruby - 4 kwietnia, 2023Debiutujemy na streamingu!!!
Zaczynamy Audiobookiem Żuławskiego.
Przy okazji parę głębszych spostrzeżeń na temat tego pioniera katastrofizmu.
Czy Żuławski widział to co widzimy wokół nas?
Przedmowa polska do dzieł zebranych Vonneguta
Forlong Gruby - 5 marca, 2023Vonnegut lubił soczyste przedmowy do swoich książek, więc napisaliśmy mu jedną od siebie.
Ślepy przypadek.
Przychylny dla Vonneguta.
Sprawił że Vonnegut był Amerykaninem.
Bywa i tak.
Jan Nowicki, człowiek skądś indziej
Manitou - 7 grudnia, 2022Zmarły dziś Jan Nowicki to aktor który w nawet w filmie realistycznym był nierealistyczny. Jego spojrzenie i głos (a nawet taki detal jak zęby) sprawiały wrażenie zaświatowe. To był człowiek z jakiejś innej ziemi. Samo to sytuuje go gdzieś w obszarze fantastyki.
Jerzy Żuławski – Rozmowa z djabłem – klasyka fantastyka
Forlong Gruby - 17 kwietnia, 2020Jest to fantastyka trochę religijna, trochę filozoficzna. Ale najbardziej jest to tekst o przyszłości ludzkości i przyszłości człowieka. Figura “djabła” jaką posługuje się autor – to filozoficzny dysputant, bardzo podobny do Doktora który odwiedza Kordiana w Szpitalu. Albo do Mefistofelesa dysputującego z Faustem, lub tegoż samego “półducha” nawiedzającego Doktora Faustusa u Manna.
Witkacy? Gombrowicz? Główny temat poruszany w tym tekście jest podobny do tego wyśpiewywanego przez Marka Grechutę:
Jerzy Żuławski – Kuszenie Szatana – klasyka fantastyka
Forlong Gruby - 17 kwietnia, 1998Ale dodamy od siebie, że ten przewrotny tekst chyba w niczym szczególnym nie przeinacza przesłania opowieści Biblijnej. Dodatkowo moim skromnym zdaniem – autor, który był z pewnością człowiekiem “sceptycznym” (jako syn swojej epoki) – dotyka w swojej przewrotności głębokiego sedna religijnych przekonań, które są niekoniecznie powszechnym odczytaniem Biblii, a które są obecne zarówno u chrześcijańskich mistyków jak i dużo późniejszych powojennych interpretatorów.