Dział Młodzieżowy
Przygody Sindbada Żeglarza, który beztroską zaraża
Ryszard Ochudzki - 4 października, 1998Dział Młodzieżowy
Są takie zakupy na portalu X, że brakuje paru złotych do “darmowej” wysyłki, więc przegląda się ofertę sprzedawcy, by coś dobrać. Dzięki temu wkroczyła w me nędzne podwoje opowieść Bolesława Leśmiana “Przygody Sindbada Żeglarza”.
Zarówno autor jak i jego bohater wydają się być znane pokoleniu dzisiejszych 40-latków zbliżających bądź przekraczających już 50tkę. Leśmian wszak wielkim poetą był – jego wiersze, urocze z dzisiejszej perspektywy “malinowe chruśniaki”- na lekcjach języka polskiego w szkołach średnich mogły dostarczyć niezapomnianych wrażeń w postaci wzbudzonych, delikatnych rumieńcy pań polonistek, które zasłuchane, zapominały się i na chwilę znów stawały się dziewczynami.
Sindbad Żeglarz regularnie też odwiedzał dwa programy telewizyjne w latach 80tych. Raz jako postać z Teatru Telewizji w wersji dla dzieci (ze strojami zapewne jeszcze grającymi na planie “Rękopisu Znalezionego w Sarragosie”) bądź w postaci mangowoanimowej kreskówki – gdzie nie widzieć czemu Sindbad pokazany był jako karzełkowaty, przyjemny dzieciaczek.
O, tak wyglądał:
Jaki jest więc literacki Sindbad, z wyobraźni Leśmiana poety ale też prawnika (pechowego dodajmy), zrodzonej tuż przed wybuchem I wojny światowej? Jest młodzieńcem żądnym tego, czego młodzieńcy chcą – miłości, przygód, przeżyć.
To nie śmiertelnie chory na ciele i duszy Hans Castorp z fantazji Tomasza Manna, zahibernowany w górskim sanatorum, w rozpaczy trwający ku nieuchronnej zagładzie. Sindbad to młody, uroczy poszukiwacz smaku życia, halsujący po magicznych morzach i ocenach naprzeciw pojawiającym się przeciwnościom. Może tacy beztroscy młodzieńcy mogli iść do Legionów i wygrywać Polskę?
Opisanych jest siedem przygód i w każdej z nich zakochuje się w najpiękniejszej z pięknych księżniczek, zdobywając też ich serce, ale nie mogąc jednak utrzymać na trwałe związku – co bardzo wyprzedza czas powstania dzieła i dziś jest boleśnie aktualne. Lekką ręką wpada w tarapaty ale z nich się wyratowuje.
Od niechcenia, z nonszalancją uprawnioną jedynie młodością, zmaga się z losem, czarami, przy okazji odwiedzając szereg fantastycznych miejsc, spotykając niesamowite postacie jak i magiczne przedmioty, z których dziś nie wstydzi się korzystać fantastyka, jak choćby miniaturowych ludzi z miniaturowym światem niczym z całkiem ciekawego choć nie do końca udanego filmu “Pomniejszenie” (Downsizing).
Czasem jest gotycko straszno (jak chowają go żywcem, skąd, z labiryntu krainy śmierci wyprowadza go znów piękność, niczym Shania Thorgala z “Ponad krainy cieni”– ciekawe, kto, kogo inspirował?).
Sindbad jest trochę archaiczny – brzydzi go tatuowanie ciała łącznie z twarzą, na murzynów mówi murzyni, a zapewne za uwodzenie i porzucenie księżniczek trafiłby dziś na czarną listę tej czy innej społeczności.
Dlatego może funkcjonuje na marginesie literatury młodzieżowej. A szkoda, bo warto poświęcić mu kilka wieczorów. Leśmian dalej bowiem potrafi czarować językiem, frazą, wyobraźnią.
Jego kuzyn – Jan Brzechwa, może za chwile będzie mieć renesans popularności dzięki nowej ekranizacji “Przygód Pana Kleksa”. Odnoszę wrażenie, że Kleks powstał chyba trochę ze zdrowej zazdrości o Sindbada. Tak więc może i nasz Sindbad-żeglarz wróci do świadomości czytelniczej?
Oby, przyda się znów temu światu trochę młodzieńczej szalonej odwagi wobec mrocznych czarodziejów, i panoszących się mocy i potęg.
Redaktor Ochudzki Ryszard
Zapisz się, jeżeli chcesz dostawać informacje o nowych wpisach.
Subscribe
Login
0 komentarzy
